Konfigurowanie opcji partycjonowania bazy danych dla instancji DB2

Środowisko baz danych DB2 może obejmować pojedynczą instalację programu DB2 lub wiele instalacji programu DB2, które mimo że znajdują się na różnych komputerach, współpracują ze sobą w środowisku partycjonowanej bazy danych.

Wybierz środowisko niepartycjonowanej bazy danych, jeśli instalujesz serwer DB2 na pojedynczym komputerze lub nie masz stosownej licencji, aby zainstalować środowisko partycjonowanej bazy danych.

W środowisku partycjonowanej bazy danych pierwsza partycja bazy danych jest tworzona podczas instalowania DB2 na pierwszym komputerze. Ta partycja bazy danych staje się partycją będącą właścicielem instancji. Wszystkie kolejne partycje bazy danych są dodawane do instancji, gdy instalowany jest na nich serwer DB2. Gdy serwer DB2 instalowany jest na innych komputerach w celu utworzenia nowych partycji bazy danych, partycje te są dodawane do instancji.

W środowisku partycjonowanej bazy danych partycje współpracują ze sobą podczas zarządzania danymi i obsługi żądań klientów. Fakt istnienia wielu partycji bazy danych jest niewidoczny dla użytkowników i aplikacji. Zwykle każda partycja znajduje się na innym komputerze. Niżej opisano inną opcję dotyczącą wielu logicznych partycji bazy danych.

Wybierz opcje partycjonowania bazy danych dla tej instancji:

Aby skonfigurować środowisko partycjonowanej bazy danych, kopia produktu DB2 musi być zainstalowana na każdym komputerze w dokładnie takiej samej ścieżce.

Kreator instalacji DB2 wygeneruje dwa pliki odpowiedzi, jeśli będą spełnione obydwa wymienione niżej warunki:

Kreator instalacji DB2 wygeneruje nazwę drugiego pliku odpowiedzi, dopisując łańcuch "_addpart" na końcu nazwy pliku odpowiedzi podanej na panelu Wybór działania - instalacja, utworzenie pliku odpowiedzi lub obydwie te czynności, ale przed jej przyrostkiem (jeśli nazwa ma przyrostek). Na przykład:

Inną opcją środowiska partycjonowanej bazy danych jest konfiguracja, w której więcej niż jedna partycja baza danych działa na tym samym komputerze i obsługuje tę samą instancję. Taka konfiguracja określana jest jako zestaw wielu partycji logicznych bazy danych. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, patrz http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/db2luw/v9r7/topic/com.ibm.db2.luw.admin.partition.doc/doc/c0005940.html. Należy podać maksymalną liczbę logicznych partycji bazy danych, które mogą działać na dowolnym komputerze w systemie. Wskazanie maksymalnej liczby logicznych partycji bazy danych umożliwia zarezerwowanie numerów portów TCP/IP używanych przez partycje bazy danych do komunikacji. W polu Maksymalna liczba partycji logicznych wpisz maksymalną liczbę logicznych partycji bazy danych. Jeśli na żadnym komputerze nie działa więcej niż jedna logiczna partycja bazy danych, wpisz wartość 1. Liczbę tę oraz numer początkowego portu TCP/IP można zmodyfikować, klikając przycisk Ustawienia protokołu TCP/IP. Dodatkowe logiczne partycje bazy danych można dodać później.

Aby uzyskać więcej informacji o konfigurowaniu środowiska partycjonowanej bazy danych, patrz http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/db2luw/v9r7/topic/com.ibm.db2.luw.qb.server.doc/doc/t0023605.html